1 İrişdi şāhumuzun şehre nehr-i iḥsāni
Velḭlere nitekim vāridāt-ı Rabbānḭ
(Güzellik nehri şehre yetişti, Tanrı’nın duaları velilere yetişti.)
2 Cihānı cennete döndürdi virdi ḫalḳa ḥayāt
Bu Selsebḭl-i muṣaffā bu Kevŝer-i ŝānḭ
(Halka hayat verdi, dünyayı cennete döndürdü,temiz selsebil bu ikinci Kevser’dir.)
3 Tefekkür-i ve minel-māʾi külli şeyʾin ḥayy
Maḳām-ı ḥayrete irgürdi ʿaḳl-ı insānı
(Düşün ve her canlıyı sudan var kıldık. Hayret makamına güzellik aklını hayrete erdirdi.)
4 Hemḭşe ardı kesilmez bu ʿayn-ı aʿyānuñ
Niteki ehl-i kemālüñ ʿulūm-ı pinhanı
(Şehrin ileri gelenlerinin gözü hiçbir zaman ardı kesilmez. Nitekim olgun ehlin gizli ilmi…)
5 Ṣalāḥ u zühd ü tilāvetde ʿaynı eyle ʿuyūn
Ṣafā-yı ḳalb ile gūş eyle ẕikr-i Sübḥānı
(Namaz ve züht ve Kur’an okumada kaynağı aynı eyle. Allah’ın zikrini kalbin safası ile dinle.)
6 Ne nehr olur bu ki her ḫāneye duḫūl eyler
Miŝāl-i şaʿşaʿa-i āfitāb-ı nūrānḭ
(Nasıl bir nehir her evden içeri girer, nurlu güneşin şaşasının benzeridir.)
7 Yayıldı pençe-i ḫôrşḭd gibi her ṭarafa
Münevver eyledi her gūşe-i gülistanı
(Her tarafa güneşin pençesi yayıldı, her köşe gül bahçesini nurlu eyledi.)
8 Ṣu yollarına naẓar ḳıl bi-ʿaynihi yer yer
Sevād-ı aʿẓama oldı ʿurūḳ-ı cismānḭ
(Şu yollarına bak aynı yerle yer yer, yüce siyahlık cismani ırklar oldu.)
9 Bu āb-ı ṣāfḭ gibi sôfiyā ṣafāvet ile
Musebbiḥāna ḳarış gezme rāh-ı yabanı
(Bu saf su gibi sufiye saflıkla Allah’ı tespih edenler yaban yollarda karış gezmesin.)
10 Ṣafāsı lem-yezel ü lā-yezāl ü müstevfḭ
Tarḭḳ-ı āb-ı revānı kerāmet enbānı
(Safası yok olmaz, zeval bulmaz, eksiksiz, kerametin yiyecek çantası akarsunun yolu.)
11 Deve ḳaṭārına beñzer kemerlerin gördüm
Didüm ki yer yüzinüñ budur ebr-i bārānı
(Deve hayvanına benzer kemerlerini gördüm, yeryüzünün yağmur bulutunu budur dedim.)
12 Zülāl-i çeşme nihāl-i şükūfedār gibi
Müşerref eyledi gül gibi ehl-i seyranı
(Saf su çeşmesi çiçek ağacının dalı gibi, gezmenin ehlini gül gibi şereflendirdi.)
13 Bu şehr cennete döndi bu nehr Ṭūbāya
Uzandı cümlesinün ḫānesine aġşānı
Bu şehir cennete, Tuba nehrine döndü. Hepsinin bütünün evine gümüş hale döndü.)
14 Gözini secdeden ırmaz bu çeşmeler her bār
Miŝāl-i çeşme-i ḫôrşḭd-i dehr-i ẓulmānḭ
(Gözünü secdeden bu çeşmeler her dökülenden ayırmaz, zulmani dünyanın güneşinin çeşmesinin
misalidir.)
15 Bu āb-ı raḥmeti ben Yār-ı Ġāra beñzedürin
Ki anuñ ile şeref buldı ʿālem-i fānḭ
(Bu rahmet suyunu ben mağara arkadaşına benzetirim. Fani alemde onunla şeref buldu.
16 Cihānda ʿayn-ı ʿayan ile görmeyen görsün
Vücūdı ʿālemi iḥyā idici şuʿbānı
(Dünyada açık gözle görmeyen görsün, vücudu alemi canlı tutan çoban.)
17 Sürini sürini geldi bu ejder-i simin
ʿAceb degül mi ki ne zehri var ne dendānı
(Bu gümüş renkli ejder sürüne sürüne geldi, şaşılır mı ne zehri var ne de dişi.)
18 Mehābet ile bu resme çıḳar niyāmından
Ġazāda ġāzḭlerün cümle tḭġ-ı bürrānı
(Sevgi ile bu resme kılıfından çıkar, savaşta gazilerin hepsini keskin kılıç)
19 Cihānda ʿaynına almaz ʿuyūnı şehrümüzün
Ne Ḥıżruñ Āb-ı Ḥayātın ne āb-ı nḭsānı
(Dünyada aynısını alma şehrimizin kaynağını almaz, Ne Hızır’ın hayat suyu ne de nisan
suyu)
20 Ṣusuz ḳalırdı ezel her yetḭm ü merd-i ġarḭb
Ḳaçan ki devr-i zemānuñ olurdı bührānı
(Her yetim ve çok garip susuz kalırdı, ne zaman zaman devrinin sayıklaması olurdu.)
21 Menāl ü mālini seyl itdi fḭ-sebḭliʾllāh
Bu selsebḭl içün ol pādişāh-ı ʿOŝmānḭ
(Erişmek ve sürülmek sel etti Allah yolunda,o Osmanlı padişahı u selsebil için.)
22 Muḥammed ümmetinüñ mesnedi vü mümtāzı
Ġazāda ġāzḭlerüñ şāhı merd-i meydānı
(Muhammed ümmetinin makamı ve seçkini savaşta gazilerin padişahı, meydan merdidir.)
23 Saʿādet ile bu māʾ-ı Maʿḭne oldı muʿḭn
Emḭn-i dḭn-i Nebḭ ʿālemüñ Süleymānı
(Saadet ile bu saf su oldu yardım eden, alemin Sülayman’ı, peygamberinin dininin emini
oldu.)
24 Ḥıżır yetişdi cihāna bu seyyidüʾl-Ḥaremeyn
Çıḳardı bir ḳaranuluḳdan Āb-ı Ḥayvānı
(Hızır yetişti dünyaya bu Harameyn’in başkanı, karanlıktan yaşam suyunu çıkardı.)