Jale Bozkaya
Köşe Yazarı
Jale Bozkaya
 

Anneye Özlem

Aralıklı perdemin arasından yüzüme vuran güneşin sıcaklığıyla uyandım. Perdemi sıyırıp, camı açtım ve ciğerlerime Ege denizinin iyot kokusu eşliğinde temiz havasını doldururdum. Telaş içinde koşuşturan insanlar, sokak kedileri ve köpeklerinin sabahın mahmurluğunda yiyecek arayışları ilk gözüme takılanlardı. Yüzümü yıkayıp kahve makinesinin düğmesine basıp bir kaç dakika içimde sabah kahvem hazır olmuştu. Kahvemi alıp balkona çıktım ve bırakmaya çalıştığım sigaramı yaktım.  Ege denizi oldukça sakin görünüyor ve üzerinde gemiler yavaş yavaş yol alıyordu. Bense sensizliğin ortasında kalmıştım. Seni tanımayanları seni tarif etmek çok zordu. Sen güldüğünde benim gözlerimin içi gülerdi, rüzgara karşı dalgalanan saçlarının kokusu beni mest ederdi, seninle dinlediğim şarkılara bin bir türlü anlam yükler, izlediğimiz filmlere alakasız yorumlar yapar mutlaka birilerine benzetirdik, seninle mutluluk ve acıları beraberce kabul etmiştik. Şimdi sen yoksun ama ben hala buradayım ve gidemiyorum, gidemem seni hatırlatan bu yerleri, sen bende var olduğun sürece hayallerimde, rüyalarımda yaşatıyorum hala seni, sensiz gücümü, neşemi, mutluluğumu ve herşeyimi kaybettim. Nefessiz kalıyorum. Yazın sıcağında üşüyorum. Bir zamanlar dinlediğimiz şarkıda ki “Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın” sözlerini duyunca sarılıp birbirimizi asla bırakmayacağımıza söz vermiştik. Senden sonra çok değiştim. Artık hemen sinirlenen kadın değilim, evi dağıtmıyorum, yemeklerimi kendim yapıyorum. Köpeğim var o benim en yakın dostum seninle beraber gezdiğim yerleri onunla adımlıyor onunla dertleşiyor ve konuşuyorum. Dayanacak gücüm kalmadığında senin yanına gelmek istiyorum ama olmuyor. Sende toprağa düşen yaprak gibi tekrar baharda canlansan. Ama gidenler gelmiyor. Seni çok özledim Anne. Şimdi bedenini ben yerine toprak sarıyor, mermer taşında güzel ismin yazıyor sanki bana sesleniyorsun gibi, ben seninle çok mutluyum. Kahkahalarım göğü inletirdi sen varken, şimdi sağır ve dilsizim. Özgür bir kuş gibi kanat çırpamıyorum. Ben sende çok mutluydum. Karanlıkta aydınlığım sensin. Ve şimdi biliyorum ki Senin cennetin eşsiz köşesinde beni beklediğini. Jale Bozkaya
Ekleme Tarihi: 14 Aralık 2022 - Çarşamba

Anneye Özlem

Aralıklı perdemin arasından yüzüme vuran güneşin sıcaklığıyla uyandım. Perdemi sıyırıp, camı açtım ve ciğerlerime Ege denizinin iyot kokusu eşliğinde temiz havasını doldururdum.

Telaş içinde koşuşturan insanlar, sokak kedileri ve köpeklerinin sabahın mahmurluğunda yiyecek arayışları ilk gözüme takılanlardı. Yüzümü yıkayıp kahve makinesinin düğmesine basıp bir kaç dakika içimde sabah kahvem hazır olmuştu.

Kahvemi alıp balkona çıktım ve bırakmaya çalıştığım sigaramı yaktım.  Ege denizi oldukça sakin görünüyor ve üzerinde gemiler yavaş yavaş yol alıyordu. Bense sensizliğin ortasında kalmıştım. Seni tanımayanları seni tarif etmek çok zordu.

Sen güldüğünde benim gözlerimin içi gülerdi, rüzgara karşı dalgalanan saçlarının kokusu beni mest ederdi, seninle dinlediğim şarkılara bin bir türlü anlam yükler, izlediğimiz filmlere alakasız yorumlar yapar mutlaka birilerine benzetirdik, seninle mutluluk ve acıları beraberce kabul etmiştik.

Şimdi sen yoksun ama ben hala buradayım ve gidemiyorum, gidemem seni hatırlatan bu yerleri, sen bende var olduğun sürece hayallerimde, rüyalarımda yaşatıyorum hala seni, sensiz gücümü, neşemi, mutluluğumu ve herşeyimi kaybettim. Nefessiz kalıyorum.

Yazın sıcağında üşüyorum. Bir zamanlar dinlediğimiz şarkıda ki “Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın” sözlerini duyunca sarılıp birbirimizi asla bırakmayacağımıza söz vermiştik. Senden sonra çok değiştim. Artık hemen sinirlenen kadın değilim, evi dağıtmıyorum, yemeklerimi kendim yapıyorum.

Köpeğim var o benim en yakın dostum seninle beraber gezdiğim yerleri onunla adımlıyor onunla dertleşiyor ve konuşuyorum. Dayanacak gücüm kalmadığında senin yanına gelmek istiyorum ama olmuyor. Sende toprağa düşen yaprak gibi tekrar baharda canlansan. Ama gidenler gelmiyor.

Seni çok özledim Anne. Şimdi bedenini ben yerine toprak sarıyor, mermer taşında güzel ismin yazıyor sanki bana sesleniyorsun gibi, ben seninle çok mutluyum. Kahkahalarım göğü inletirdi sen varken, şimdi sağır ve dilsizim. Özgür bir kuş gibi kanat çırpamıyorum. Ben sende çok mutluydum. Karanlıkta aydınlığım sensin. Ve şimdi biliyorum ki Senin cennetin eşsiz köşesinde beni beklediğini.

Jale Bozkaya

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve habergalerisi.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.
startup ekosistemi, izmir spotçu, karşıyaka haber, ilaçlama, kasko teklifi, malatya araç kiralama, istanbul böcek ilaçlama, hasta yatağı kiralama, mide balonu, evden eve nakliyat, ingiltere aile birleşimi sınavı