Her ne kadar Schiller’ın psikolojik incelemeleri ve yansıtmaları karakterleri üzerinde başarılı olsa da bu etkiyi edebi diline yansıtmakta eksin kaldığını hissettim. Kitabın arka kapağında yazılanları görmeseydim hikayeleri anlamakta daha büyük güçlük çekerdim. Kitap hakkında ön bilgi almadan da okuduğum zaman anlamayı tercih ederim. Öykülerindeki dil alışık olduğumuz bir hikaye anlatımına sahip değil. Öncelikle yazarın kendi düşüncelerini belirttiği ve sonrasında hikayeyi kendisinin aktarmaya başlaması ile devam ediyor. Ancak sonunda ise anlattığı hikayedeki karakter bitiriyor. Bunlar biraz kafamı karıştırdı ve akıştan kopardı diyebilirim. Yine de okuması kolay ve aslında güzel anekdotlar bulunan bir eserdi. Tarih okumalarından kendisine ilginç gelen anekdotları alarak araştırmaları sonucunu bizlere hikaye şeklinde aktarmaya çalışmış. Belki de güçsüz kalan kısımlarından biri de buydu: hikayenin tamamını bilmiyordu, hatta sadece yazılı birkaç kısmını biliyordu ve bunlara ekleme yapmamaya gayret ediyor gibiydi. Böylece hikayeleri kesik ve eksik kalıyordu. Yine de tavsiye ederim, sonuçta kısa ve akıcı bir kitap. İnsanların içlerinde yaşadıkları ikilemleri ve psikolojik gelişimlerini gerçekten görebiliyor ve yaşamları ile bağdaştırabiliyorsunuz. Bu konudaki tutumu oldukça gerçekçi ve tatmin ediyor. Hatta hikayeleri daha detaylı olsaydı epey tatmin bile edebilirdi çünkü ele aldığı karakterler dolu kişilerdi.