Merhaba dostlar,
Bu yazımda çok ama çok önemli bir konuya değinmek istiyorum. Can dostlarımıza yapılan zulüm, işkence, görmezden gelme, yok sayma! Bu hakkı nasıl buluyoruz kendimizde onu da anlayabilmiş değilim ya!
Bir toplumda her geçen gün her şey kötüye gidebilir mi? Ne yazık ki gidiyor. Şu an sokak hayvanlarına karşı amansız bir mücadele başlatılmış durumda! Neden sorarım sizlere neden? Cevapları söyleyeyim korkuyoruz, zarar veriyorlar, saldırıyorlar vs vs… o masum canlılar bunu yapmıyor olsalar bile maalesef o etiket yapışmış onlara.
Toplumda hayvanları insanların oyuncağı, ne isterse yapabileceği birer varlık olarak görme algısı mevcut. Onlar canlı, kabul etseniz de etmeseniz de en az insanlar kadar yaşama hakkı olan canlılar onlar. Çocuğunuz bir kediye bir köpeğe tekme atarken kulağını, kuyruğunu çekerken neden uyarmıyorsunuz? Yapma evladım canı acır demiyorsunuz?
Çocuğunuz bunları yaparken gülen sizler hayvan canı acıdığı için karşılık verdiğinde kıyametleri koparıyorsunuz! Siz çocuğunuzu savunuyorsunuz anlıyorum ama o canlar kendilerini her türlü şeye karşı savunmak zorundalar özellikle insanlara karşı!
Çocuklarınızı hayvan sevgisiyle yetiştirmek çok mu zor? Kendi korkularınızı neden aşılıyorsunuz? Isırır tırmalar gibi söylemlerle o çocuğun bakış açısına, yüreğinde ki merhamet duygusuna, sevgi dolu bir insan olmasına neden zarar veriyorsunuz?
Buna hakkınız var mı?
Hayvanlara zaten bir yaşam alanı bırakmadık, yaradılış gereği bizimle birlikte ortak kullanmaları gereken bu dünyayı onlara dar ettik! Her şeye bizim hakkımız var gibi, her şeyde otorite sanki bizmişiz gibi. Velev ki haklısınız, neden hayvanlar var bu soruyu sordunuz mu kendinize? Kendi canınızı tırnak içinde korumak uğruna bir cana zarar vermek hangi vicdana sığabilir? Üstelik konuşamayan hakkını arayamayan canlılardan söz ediyorsak!
Birçok belediye resmen seferberlik başlatmış sokak hayvanlarını topluyorlar, yapamazsınız yeter durun artık! Evet insanların oylarıyla seçildiğiniz o makamlarda doğada olan her şeyi korumakla yükümlüsünüz! Bir vatandaş olarak bende oy veriyorum ve haykırıyorum artık koruyun doğayı, koruyun hayvanları koruyun! En fazlada yöneticilerin, hayatın sürdürülebilirliği adına bunları bilmesi ve topluma anlatması gerekiyor. Kolaya kaçarak o canları toplayıp bilinmeze sürükleyemezsiniz! Ben çölde bir kum tanesiyim ve bu canlar için canla başla mücadele eden her birinin yüreği birbirinden güzel insanlar var. İyi ki varlar…
Lütfen kusura bakmayın ama bu konu artık canımı fazlasıyla acıtmaya başladı. Çocuklar vakıflarda tacize uğrarken susan bir toplum vardı! Bedenin ölümü bazen bir kurtuluştur. Ruhları, kalpleri, maneviyatları öldürülen çocuklara neden sustunuz? Neden bu kadar tepki vermediniz? Hayvanlarla uğraşmak kolay değil mi? Konuşamıyorlar, haklarını arayamıyorlar böylesi daha rahat değil mi? Yaşanılan birkaç talihsiz ve üzücü olayın faturasını bütün hayvanlara nasıl kesersiniz? Çözüm şu an uygulanan şey değil, olamaz mantık doğrultusunda düşünülmesi gerekiyor. Trafik kazaları oluyor, hadi o zaman bütün araçları kaldıralım yok edelim var mısınız? Gerçekten bencilliğin bir sınırı olmalı, dünya sadece bizim etrafımızda dönmüyor, hakkımı arıyorum derken başka haklara haksızlık yapamazsınız! Koskoca dünyaya sığamadık her şeyi ittiriyoruz, yok etmek istiyoruz sadece ben varım diyoruz bu nasıl bir mantıktır lütfen söyler misiniz?
Bu konu hakkında yazacak çok fazla şey var aslında ama canım o kadar acıyor ki öfkeme hakim olamıyorum. Bu bencilliği ne mantığım ne de kalbim kabul etmiyor. Herkesten rica ediyorum, vicdanlarınızı bu kadar devre dışı bırakmayın. Ne olursa olsun can dostlarımız için ne ben ne de yüreği güzel insanlar durmayacak, onların sesi onların ışığı olacağız. Merak etmeyin dünya herkesin yaşayabileceği kadar büyük.
Başka bir canlının yaşamasına karar verme yetkisi kimseye ait değil!
Ne olursa olsun dünyayı sevgi kurtaracak, doğa sevgisi, hayvan sevgisi, insan sevgisi zafer her zaman sevginin olacak!
Çekin ellerinizi can dostlarımızdan, onlar olmadan bu dünya çok anlamsız olur, hakkınız yok ÇEKİN ELLERİNİZİ!!!
Kalbinizden sevgi, merhamet eksik olmasın, kendine çok iyi bak yurdum insanı….