Yerel Tohumun Direnci

Yerel Tohumun Direnci Tarım, ülkemizin en önemli sorunudur. Tarım sorunu çözülmeden, diğer sorunlarımıza da sağlıklı çözümler bulunması imkansızdır. Tarımın temeli toprak, toprağın ihtiyacı temiz su, toprağın ve insanın en temel gıdası ise yerel-atalık tohumlardır. Politik kaygılar, siyasette ki rekabet, rant hırsı, dışa bağımlılık tarım sorunlarımızı köklü bir şekilde çözmeye en büyük engeldir. Ormanlarını yok eden, köylerini, meralarını yok eden, fabrikalarını satan, gübresini bile dışarıdan alan, kaynaklarını en kötü şekilde kullandıran insan toplulukları ve bu toplulukları yönetenler topraklarıyla birlikte bağımsızlıklarını da hızla kaybetmektedir. Tohumdan toprağa, topraktan sofraya kadar, tarımsal üretimin, üreticinin her aşamasının kontrol edilmesi ve küçük üreticilerin acilen desteklenmesi gerekmektedir. Aldığımız gıdalarla, beslendiğimizi sanıyoruz, ancak sadece karnımız doymakta ve sessizce zehir tüketmekteyiz. Yediğimiz ekmekte bile onlarca katkı maddesi olduğunu bilebile, sağlıklı düşünen bir toplum yapısını bekleyemeyiz.

Yerel Tohumun Direnci

En büyük sorunumuz tarımdır!! Sorunlarımızın farkına varabilmemiz için, üreticinin yanında yer alarak, üretimin içinde gerekli gözlemlerin yapılması, eksiklerin, desteklerin gözden geçirilmesi ve akıllı bir yol izlenmesi zorunludur. Temelde sorunlarımızı çözecek, yerel imkanlarımızla, üretim dengesiyle, aile çiftçileriyle, kooperatiflerle, alım garantili üretimle doğru pazarlama için atılacak adımlarla ülkemizin tarımda ki başarısını katlamak hiç zor olmayacaktır. Tarımda ki sorunlarımız her geçen gün büyürken, çözümün uzun vade de olsa da, zor olmadığını görmek zorundayız. Dışarıdan alımı değil, içeride güvenli gıdayı üretip çoğaltmayı sağlamalıyız. Sadece ülkemizin değil, dünya tarımına yön verecek güce sahip olduğumuzu görmeliyiz. Endüstriyel tarımda, üretimin ve kişi başına düşen gıda miktarının arttırılması hedefleniyor oysa güvenli gıda kontrolü ne kadar güvenli yapılıyor bilmiyoruz. Karnımız doyuyor, ancak sağlıklı olarak beslenemiyoruz. Beslenme kaynaklı hastalıklar her geçen gün artmakta. Topraklarımız, sularımız kirli ve zehirli. Tohumdan, ilaca zehir ekip, zehir biçiyoruz. Dışa bağımlılıktan kurtulup özümüze, topraklarımıza, dilimize, geleneklerimize sahip çıkmak zorundayız. Toprağın bağrına düşen her tohum bir umuttur. Yüzyıllardır bir köşede keşfedilmeyi ve ekilmeyi bekleyen, hatta yeşermez hükmü verilen bir tohum dahi, toprağa kavuştuğunda, aniden filizlenmeye başlar ve hasada doğru koşar. İşte o zaman yerel tohumun aydınlığı, yeşeren fidelerin direnci, insan emeği ile birleşince insanlık hiç bir zaman açlıktan ölmeyecektir. Yerel-Atalık Tohumun direncini, toprağını seven her çiftçi örnek almalıdır. Yerel Tohum varsa hayat var… Ebru Oğuzhan Yeter