Bazen kaldıramayacağımız yüklerle buluruz kendimizi, keşke hayal olsaydı dediğimiz. Belki de daha mutlu hissedeceğimizi düşünürüz. İnsanlar güzel şeyleri yaşamaya layık tabi. Kötülükler bizden uzak olsun elbette. Kötülükler içinde kaldıysak da metin olmak gerekir. Bazen hayat, neresinden tutarsanız tutun elinizde kalır. Bir an tüm güzelliklerini unutursunuz hayatın. Sadece olumsuzluklarla çevriliymişsiniz gibi düşünürsünüz. İstediğiniz gibi gelişmemiştir hiçbir şey. Hayatın da bazen huyudur işte insanları bunaltmak. Bazen de sadece yaşamız gerekiyordur. Bazen düşününce yaşadığımız olumsuzluklar olmasaydı bugünkü insan olabilir miydik? Şu anki kadar güçlü olmazdık belki. Bakış açımızda farklı olurdu elbette. İnsanları şekillendiren hayat değil midir her şeyiyle? Karşılaştığı güzellikler ve olumsuzluklarla bir değil midir yaşamak dediğimiz? Evet, bazen gerçekten ağır olabiliyor. Böyle durumlarda sükûneti koruyup, sabretmek gerektiğini de biliriz. Bazen de sona yaklaşmışız gibi hissettirir bize. Belki de hayatımız yeniden şekilleniyordur. Farklı bir yere yönlendiriyordur evren bizi. Yaşadığımız zor zamanları elbette ki yaşamak istemezdik. Belki hasta yatağımızda kaldık belki çaresiz durumda, kim bilir. Yine de bugüne kadar gelebildik, her şeye rağmen biz olabildik. Belki de bugünkü kişiliğimiz ve sağlam duruşumuzun arkasında olanlar bu güçlüklerdi, bilemeyiz… Bir şekilde yaşanıyor hayat dediğimiz… en kötü durumda bile bir şekilde dayanabildik hayal olsaydı dediğimiz zamanda bile.  Betül Fırat