Sonsuz Aşk

Nereden, ne zaman çıkacağı belli olmaz aşkın, hiç beklemediğin bir anda, bir göz teması ile başlar herşey.

Sonsuz Aşk  Onu o kadar sever ve istersin ki, her an yanında olsun, onun sesinden başka sese tahammüllün olmaz. Adını duyduğunda mutlu olursun. Herkesten gizleyip sonra dünyaya haykırmak istersin. Ne sen ne olduğunu anlarsın ne de o. Gelin beraber Sonsuz Aşk 'ın tarifini yapalım. Gece ayazının soğuğunu hissetmeyecek kadar keder ve kahırdan alev alev yanan yüreğimin soğumasının tek çaresinin, anahtarı kaybolmuş bir sandığa koyarak sonsuza kadar kalmak üzere ege denizinin mavi ve soğuk derin sularına bıraktım. Sevgiye dair bir nefes almak istemiyordum ama dedim ya sonsuz aşkın ne zaman geleceği belli olmaz. Uzaklardan bir ses sanki bana sesleniyordu, umursamadım, dönüp bakmadım, güvenimi kaybetmiştim. Hafızamdan silemediğim ve benliğime işlemiş binlerce kötü anı ve anılar vardı. İşte o duyduğum ses beni hiç bırakmadı o andan itibaren, benim yanımdan ayrılmadı, ona ne yaptıysam, ne ettiysem gitmedi. Tüm cesaretimi toplayıp o sesin sahibi ile göz göze gelmeye karar verdim. Sevgiyi kaybetmiş ve kalbi olmayan birisi olarak o ne hissedebilirdim ki, benim ki sadece o sesin sesini kesmekti. Onun gözlerinin içine bakıp bütün benliğimle, sevgilerin yalan olduğunu korkusuzca ve fütursuzca yüzüne haykırdım. O ise sakince “Kaybetmeye korktuğum sensin ama seni kaybetmeye hiç niyetim yok bunu unutma” dedi. Ben ise bir daha görüşmemek üzere yanından ayrıldığımı sandım. Kafamın içinden son sözleri bir türlü çıkmıyordu, o ise büyük bir sabırla bana sevgi ağlarını örüyordu. Bende geçen zaman içerisinde onu sevmeye başladım ancak güvenmeden ve hep gideceği hissi ile temkinli yaklaştım. O ise benimle olan mutluluğunu satırlara ve sözlere dökerken, farkına varmadan sonsuza kadar Ege denizine gömdüğümü zannettiğim kilitli sandığın açıldığının farkına bile varmadım. Değişiyordum yavaş yavaş ve gün geçtikçe daha çok seviyordum. Sevgiyi öldürdüm diye övünüyordum oysa ki, örselenen yüreğim artık sevgi ile tamir oluyordu, sevgisini hissettirerek beni mutlu ediyordu. Seni Seviyorum kelimesiyle değil kalbiyle seviyordu. O geldiğinden beri hayatımda ki kirli şeyler bir bir silinip gidiyordu. Özlüyor ve kendi kendime, yüreğimden gelen içten bir sesle “Seni Seviyorum” demenin hazzına varıyordum. O benim yüreğim olmuştu ve artık soğuk sularda kalmasına gerek yoktu. Bana gökyüzüm sensin derdi bir anlam verememiştim ilk zamanlar şimdi anlıyorum ki, gökyüzü her şeyi barındırır ama sonunda ter temiz maviliğe bürünür. O beni olduğum gibi seviyor, kabul ediyor. Sonsuz aşkın sabır, anlayış, kalpten sevmek olduğunu anlıyorum. Konuk Yazar : Rose