Hazan Mevsimi

Her mevsimin kendine göre bir hikayesi vardır, kimi umudu kimi hazanı kimi sıcaklığı kimi o buz gibi yürekleri anlatırken..

Hazan Mevsimi  Yine bir hazan mevsimindeyiz... yine soğuk rüzgarlar... Ve sararıp toprağa düşen yaprak gibi solan umutlar var kimsenin bilmediği o saklı yüreklerde... Hazan Mevsimi Sizin mevsiminiz hangisi acaba hiç düşündünüz mü? benim mevsimim umut... Her yeni güne bir umutla başlarım sonunu düşünmeden, çünkü bilirim sonu hüsran olsa bile bu sonların yeni bir başlangıcın habercisi olacağını.. İşte o zaman içime ufak bir çocugun bayram sevinci gibi hayallerle dolu yeni bir ufuk açılır. Taa kalbimin derinliklerine ve bu öylesine bir ışık olur ki hayatımda karanlıkları. Üstü kapalı toz tutmuş kitapların tozunu savururcasına güçlü bir ışık göz kamaştırıcı büyüleyici ve o büyüye kapılıp yeni ufuklara yelken açarım. Kah kendimi Anadolunun bir köyünde ögretmen olup çocukların o gözlerindeki umut ve ışık olurum, kah bir anne olur yavrusunu tüm şefkatiyle sarmalayıp o anne sıcaklığını veren bir kalp olurum... Aslında herşey umut etmekle başlıyor ne olur sakın umutlarınızı yitirmeyin. Hayal kurmaktan vazgeçmeyin o içinizdeki çocugu büyütmeyin ve o çocugun umutlarının ve hayellerinin peşinden gidin. İşte o zaman gerçek mutlulugu bulup yaşayacaksınız. Çünkü hepimizin mutlulukla beslenen kalplere ihtiyacı var ve bu mutluluğu başkalarına yansıtıp onlarıda mutlu etmeye. Hani küçükken arkadaşımızla kavga ettigimizde ya da küstüğümüzde ögretmenimiz; haydi çocuklar sevgi yumağı olun derdi bir an sarılıp unutur herşeyi mutlu olurduk... Yüzünüzden gülücük, gönlünüzden sevgi eksik olmasın... Gökçe Şahin