Bir Yol Hikayesi
Yaşam
(İHA) - İhlas Haber Ajansı |
21.03.2019 - 20:36, Güncelleme:
21.03.2019 - 20:36 3698+ kez okundu.
Bir Yol Hikayesi
Bir Yol Hikayesi - Bazen insan zamana çok şey sığdırır mı, evet sığdırır. Ani bir iş nedeniyle, apar topar, girişte her daim hazırolda duran bavuluma bile itibar etmeden, elimde taşıyabileceğim bir el çantasına aklıma gelen en elzem şeyleri tıkıştırarak, yollara dökülmenin kısa ama dolu bir hikayesi bu.
Yoruldum mu, evet biraz ama bazen zihin, bedene kuvvet olabiliyor.
Sabah kahvaltısı Fethiye'de, akşam yemeği İzmir' de ve ertesi günü kendini Malatya'da bulma !
Tabi bunun bir de dönüşünü sayarsak, yine ertesi günü öğlen Antalya ve nihayet öğleden sonra evim Fethiye.
Her türlü ulaşım aracından faydalanarak yapılan bu özlü ama tuhaf yolculuğa ne çok şey sığmadı ki...
Ama en önemlisi insan faktörü.
Bu hızlı geçişte, tanıyabildiğim her bir insan aslında başlı başına bir hikaye.
İnsanlarla konuşmaktan ve onları tanımaktan aldığım büyük keyif, yine bu yol hikayesine eşlik etti.
Her ne kadar son zamanlarda " ne oldu bize ? " sözünü çok sık duyuyorsam da, bizim insanımız gerçekten güzel ve en büyük özelliği içten, yardımsever ve konuksever olması.
Çabuk kaynaşıyoruz mesela. Aradaki onca mesafeye, iklim ve yaşam farklılıklarına rağmen, ortak bir dili çabuk buluyoruz.
İstanbul, İzmir, Antalya zaten çok sık gittiğim ve yaşadığım yerler ama Malatya'ya ilk gidişimdi.
Doğuda görmediğim bir iki vilayetten biriydi ve hep merak ederdim.
Fazla detaylı gezemesem de, insanını tanımak yetti bana.
İçten ve güleryüzlüler. Hele sizin oralı olmadığınızı anladıkları zaman, hemen konuksever tavırlarını içtenlikle sergiliyorlar.
Bey dağlarının ve kayısı cennetinin güzel insanları.
İşte bu çeşitlilik bizim insanımızı güzel yapan. Bazen düşünüyorum da, aynı potada erimek ne güzel.
Şimdi yine evimin terasında, Beydağları değil ama Babadağ'a karşı sabah kahvemi içiyorum.
Oradaki dağlar kadar kar kalmadı bizim dağımızın zirvesinde ama heybetse, aynı heybet.
Seviyorum bu coğrafyayı ve insanını.
Zaten hep dediğim gibi, sevgiyle bakıyorsak, algılarımızı açıyorsak ve anlamaya çalışıyorsak, yaşam ve yaşadığımız her yer çok güzel. Her nerede yaşıyorsak... Hep sevgiyle...
Fügen Sezer
Sen Neymişsin isimli yazımı okumak için TIKLAYIN
Bir Yol Hikayesi - Bazen insan zamana çok şey sığdırır mı, evet sığdırır. Ani bir iş nedeniyle, apar topar, girişte her daim hazırolda duran bavuluma bile itibar etmeden, elimde taşıyabileceğim bir el çantasına aklıma gelen en elzem şeyleri tıkıştırarak, yollara dökülmenin kısa ama dolu bir hikayesi bu.
Yoruldum mu, evet biraz ama bazen zihin, bedene kuvvet olabiliyor.
Sabah kahvaltısı Fethiye'de, akşam yemeği İzmir' de ve ertesi günü kendini Malatya'da bulma !
Tabi bunun bir de dönüşünü sayarsak, yine ertesi günü öğlen Antalya ve nihayet öğleden sonra evim Fethiye.
Her türlü ulaşım aracından faydalanarak yapılan bu özlü ama tuhaf yolculuğa ne çok şey sığmadı ki...
Ama en önemlisi insan faktörü.
Bu hızlı geçişte, tanıyabildiğim her bir insan aslında başlı başına bir hikaye. İnsanlarla konuşmaktan ve onları tanımaktan aldığım büyük keyif, yine bu yol hikayesine eşlik etti. Her ne kadar son zamanlarda " ne oldu bize ? " sözünü çok sık duyuyorsam da, bizim insanımız gerçekten güzel ve en büyük özelliği içten, yardımsever ve konuksever olması. Çabuk kaynaşıyoruz mesela. Aradaki onca mesafeye, iklim ve yaşam farklılıklarına rağmen, ortak bir dili çabuk buluyoruz. İstanbul, İzmir, Antalya zaten çok sık gittiğim ve yaşadığım yerler ama Malatya'ya ilk gidişimdi. Doğuda görmediğim bir iki vilayetten biriydi ve hep merak ederdim. Fazla detaylı gezemesem de, insanını tanımak yetti bana. İçten ve güleryüzlüler. Hele sizin oralı olmadığınızı anladıkları zaman, hemen konuksever tavırlarını içtenlikle sergiliyorlar.Bey dağlarının ve kayısı cennetinin güzel insanları.
İşte bu çeşitlilik bizim insanımızı güzel yapan. Bazen düşünüyorum da, aynı potada erimek ne güzel. Şimdi yine evimin terasında, Beydağları değil ama Babadağ'a karşı sabah kahvemi içiyorum. Oradaki dağlar kadar kar kalmadı bizim dağımızın zirvesinde ama heybetse, aynı heybet. Seviyorum bu coğrafyayı ve insanını. Zaten hep dediğim gibi, sevgiyle bakıyorsak, algılarımızı açıyorsak ve anlamaya çalışıyorsak, yaşam ve yaşadığımız her yer çok güzel. Her nerede yaşıyorsak... Hep sevgiyle... Fügen Sezer Sen Neymişsin isimli yazımı okumak için TIKLAYIN
Hibya Haber Ajansı (HHA), Beyaz Haber Ajansı (BHA), Igfa Haber Ajansı (IGF) ve diğer ajanslar tarafından eklenen tüm haberler, sitemizin editörlerinin müdahalesi olmadan ajans kanallarından çekilmektedir. Bu haberlerde yer alan hukuki muhataplar haberi geçen ajanslar olup sitemizin hiç bir editörü sorumlu tutulamaz...
Habere ifade bırak !
Bu habere hiç ifade kullanılmamış ilk ifadeyi siz kullanın.
Habere ait etiket tanımlanmamış.
Okuyucu Yorumları
(0)
Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.