Aylardan Kasım

Aylardan Kasım Hayat bir sürü imkan ve imkansızlıkları bizlerin önümüze getirir. Güzel olayları yaşar ve mutluluktan ne yapacağımızı bilemeyiz yada istemediğimiz olayları yaşar ve bizlerden alıp götürdüklerini izlerken üzerimizde bıraktığı izleri silmek için mücadele ederiz. Kasım ayının başlarıydı radyoda Tual'in "Aylardan Kasım" şarkısı çalıyordu, Bir teselli ver Kırılan gururuma Bir tebessüm et Unutursun zamanla. Yine dalmışım aynada Yüzüm ağlar Yine dalmışım Elimde fotoğraflar. Yine aylardan kasım Sanki sende kaldı bir yarım Her nefesim her anım Sanadır canım" diyordu. Ve ben seni işte o zaman tanıdım ve tanıdığım da, Denizin ortasında, kalabalıklardan korkan ürkek ve titreyen bir kuş gibiydim. Dış görünüşüm ne kadar dağanık ise iç dünyam da bir o kadar darmadağındı.

Kurtlar arasında yetişen bir kuzudan farkım yoktu.

Yaşadıklarımın eseri olan Güvensizlik duygusunun bana öğrettiği özelini kimseyle konuşma prensibinden hareketle kimseyle konuşmuyor sadece kendimle konuşmayı tercih ediyorum. Aynı karanlıktan çıkan bir hayalet gibiydim, dünyada yapayalnız, korkar, ürkek, sevgiye, şefkate ve ilgiye muhtaç, şimdi insanlar arasında yaşamayı öğreniyorum. Geçmişimde yaşattıklarından dolayı insanlardan nefret ederek ve sevmeden yaşamak zorunda hissediyorum. İnsanların yüzlerine taktıkları sahte maskelerle nasıl yaşadıklarına bakıyorum ve anlıyorum ki beni ben yapmaktan çıkaran maskeleri takmayı red ederek sahte bir hayatı yaşamaktan kendimi alıkoyuyorum. Benim gibi olmayanlara karşı asiyim. İsyanım var benim maske takıp sahte yaşayanlara, sahte maskeleri ile benden çaldıkları hayatı hatırlıyorum. Sonra bakıyorum ki ben bu acizler karşında, tek başına, ne kadar cesur bir şekilde tüm güçlüklere karşı başa çıkarak dayaklı bir şekilde hayatta kaldım. Hayatıma anlam katacak bir şeyler olsun istiyordum. Kirletilmiş duygularımla yaşamak bana acı veriyor, içten içe kendimi kemiriyordum. Bir martı kadar özgür olup uzun uzun mavi denizin durgunluğuna bakıp hayallere dalmak istiyordum. Sevgi dolu olup içim içine sığmasın istiyordum. Ben bu hayalleri kurup yaşarken, birgün içten ve samimi bir yüreğe sahip olan sen elimi tutuyorsun daha önceleri hiç hissetmediğim duygular bedenimi kaplıyor. Seninle mutlu olmayı hayal etmekten bile korkuyorum. Ancak senin en güvenilir liman olduğunu bilerek saf ve temiz bir denizin maviliklerine doğru mutlu bir yolculuğa başlıyorum. Güneş gibi parlayan saçların beni ısıtıyor. Belleğimde kalan tüm kötü anılarımın izlerini siliyor o kahverengi gözlerin, güven veren göğüsüne dayayıp başımı yıllardır kederden, üzüntüden döktüğüm gözyaşları bu sefer mutluluğa doğru akıyor ve bu hayatın seni sevmekle ne kadar güzel ve yaşanır olduğunu anlıyorum, haykırıyorum tüm evrene "Seni Seviyorum" diye ve hayat benim için yeniden başlıyor. Twitter : @_Rose_Sari_ Kalbimdeki Sevgi isimli yazım için TIKLAYIN