Rahmi M. Koç'ta astronomik seyir

Rahmi M. Koç Müzesi, ziyaretçilerini evrenin uçsuz bucaksız ve büyüleyici güzelliğini keşfe çıkarıyor.

Önemli gözlem ve ölçüm aletlerini kapsayan koleksiyonu bilim tarihine ışık tutuyor. İSTANBUL (İGFA) - Türkiye’nin ulaşım, endüstri ve iletişim tarihindeki gelişmeleri yansıtan ilk ve tek sanayi müzesi Rahmi M. Koç Müzesi, zengin koleksiyonu ile ziyaretçilerine astronomik seyir imkanı sunuyor. Müzenin 14. yüzyıla ait gök küresi ile 19. yüzyıla ait transit teleskobun da bulunduğu, önemli gözlem ve ölçüm aletlerini kapsayan koleksiyonu bilim tarihine ışık tutuyor. Sergilenen objeler arasında astronomi araçlarından 18. yüzyıla ait iççubuk, 19. yüzyıla ait sekstant, oktant ve güneş sistemi modelleri, teleskoplar, çeşitli dürbünler de bulunuyor. Mustafa V. Koç Binası’nda görülebilen objelerden bazıları şöyle: Gök Küre: 1383-1384 yılları arasında Cafer İbn-i Ömer İbn Devletşah el-Kırmani tarafından yapılan küre, bilinen en eski gök kürelerden biri. 14 santimetre çapındaki gök kürede yaklaşık bin 25 yıldız içeren takımyıldızların şekilleri, her birinin merkezine kakılmış gümüş noktalarla gösteriliyor. Usturlab: 1671 yılında Alî al-Za’tarî tarafından yapılan bir Osmanlı-Türk usturlabı. Usturlablar, gök cisimlerinin yerlerini belirlemek için kullanılıyor. Aynı zamanda Güneş ve yıldızların önceden hesaplanmış konum çizelgelerinden faydalanarak zamanı belirliyor. Ortaçağ İslam ülkelerinde usturlablar, gündelik yaşamda namaz saatlerinin saptanmasında da kullanılıyordu. Rub’u Tahtası: 1866’da ahşaptan yapılan Osmanlı-Türk rub’u tahtasının üzerinde zengin floral bezemeler bulunuyor. “İbrahim” ismiyle imzalanan bu rub’u tahtası, bir gök cisminin yüksekliğini (ufukla arasındaki açısal mesafe) ölçmek için kullanılıyor. Bir cismin yüksekliği, o cisme bir rub’u tahtasının (çeyrek daire) kenarı boyunca bakarak ve düşey çizgisi (çekül çizgisi) ile yaptığı açı okunarak ölçülüyor. Transit Teleskop: Starke and Kammerer marka bu geçiş teleskop, Avusturya’da 1871-1881 yılları arasında üretildi. Bu teleskoplar, objeleri görüş alanına getirmek için dünyanın kendi eksenindeki dönüşünden faydalanıyor.