Yerel Tarım ve Hayvancılıkta Neler Yapılmalı?

Yerel Tarım ve Hayvancılıkta Neler Yapılmalı? Yapılması gereken ilk şey Milli ve Bağımsız bir Tarım Politikasının uygulamaya konmasıdır. *Ekilmeyen topraklarımız tarıma açılsın, *Küçük üreticiye tarımda üretim desteği verilsin, *Yerli malı üretmenin ve kullanmanın önemi okullarda ders olarak okutulsun, *Her okulda, başta gönüllü öğretmenler olmak üzere, tarım ve hayvancılık, çiftçilik konularında özel eğitimler verilsin, *Okul öncesi, ilk ve Ortaokul öğrencilerine uygulamalı tarım eğitimleri verilsin *Zehirsiz tarım okulları ülkemizin her bölgesinde açılsın. *Meralar eski işlevine dönsün. *Her bölgenin özelliğine göre en iyi ürünlerin üretilmesi ve en iyi hayvancılığın yapılması konusunda pilot uygulamalar başlatılsın. *Çocuklarımıza, gençlerimize tarımın neden bağımsız olması gerektiği öğretilsin. *Özellikle çiftçi çocukları topraklarından kopmadan, tarım alanında eğitim almalarına imkan verilsin, her köyde orada doğan büyüyen gençler Ziraat eğitimi alması konusunda desteklenip yetiştirilsin, ata toprakları onlara emanet edilsin. *Yerel Tohumları yaşatmak için mücadele eden, kurumlar, dernekler desteklensin, bu oluşumların çalışmaları bir çatı altında buluşturulsun. *Kooperatifleşme yolunda ciddi adımlar atılsın, *Yerel Yönetimler küçük üreticilere alım garantili üretim imkanı versin. *Örnek projelere yerel destekler verilsin. *ABD-AB fonlarına, hibelerine, projelerine bulaşmadan tamamen yerli ve milli çabalarla Türk Tarımı hak ettiği yere ulaştırılsın. *Yerli tohumları koruyan, ekip çoğalmasını sağlayan, kendi tohumunu üretip, ürünlerini satan üreticilere ayrıcalık sağlansın. *Üreticilerin kendi atalık-yerli tohumlarından fideler üretilip her bölgede çiftçilere ücretsiz fide desteği verilsin. *Tarım alanlarına yapılaşma yasağı getirilsin, özellikle ormanlarımız, sularımız korunsun. *Ülkemizin güneyinden, Doğuda ki hayvancılığın kışlık yem ihtiyacının karşılanması için özel yem ekimleri yapılsın. *Her yörenin kendine özgü yerel-atalık tohumlarının korunması yaşatılması için var olan örgütlenmelere destek verilsin, olmayan yerlerde yeni oluşumlar kurulsun. *Her bölge de o bölgenin genetik yapısını, özelliklerini taşıyan tohumları yaşatacak, koruyacak tohum bankaları-tohum odaları kurulsun. Bu oluşumlar hiçbir şekilde yabancı ortaklıklara açılmasın. *Yerel-Atalık tohum demek, kendi toprağını seven, bire-bin veren sağlıklı, devamlılığı olan tohum demektir. *Yerel tohum üretip eken, çoğaltan küçük üreticiye Sertifikalı tohum dayatması yapılmasın yerel tohumların milli bir etiketi olsun.. *Yerel tohumları korumak ve yaşatmak ise amaç o zaman ithal tohumların yurda girmesi, ekilmesi, satılması yasaklansın. *En önemlisi de, topraklarımız tarım zehirlerinden arındırılsın, *Yıllardır dışa bağımlılığımızdan kurtulmanın ilk şartı yerel-atalık tohumlara özgürlüktür. Türk köylüsü, çiftçisi var oldukça yerel tohumlar tükenmez !! Yerel-Atalık tohumları kısıtlamak, yasaklamak, yok etmek kendi geleceğini yok etmektir. Üreten Köylünün, her bir tohumuna, bir avuç toprağına canı pahasına sahip çıkacağına olan inancımızla, Güçlü olmanın yolunun örgütlü olmaktan geçtiğini unutmayacağız. Çözüm; toprağımıza, tohumumuza, çiftçimize sahip çıkmaktır. Çözüm; Milli tarımdır, Çözüm; Milli üretimdir, Çözüm; yerli malı üretip, yerli malı tüketmektir... Bir Avuç Tohum Bir Ömür Bağımsızlıktır Ebru Oğuzhan Yeter