Özellikle de tiyatro… Aşk ve tiyatro Sanatın olduğu yerde  her zaman  aşk vardır. Ancak aşkın olduğu her yerde sanat yoktur. Bazen yönünü kaybeder aşk!  Tiyatrocu mu? Karar veremezsin. Tiyatro sanatına aşık bir kalem sahibi olarak yazmaya başladığım gün  gün karar verdim. Eğer bir oyun ilgili olumsuz olumlu  şeyler yazmak zorunda kalırsam, o oyunu yazmaktan vazgeçecektim. Kollektif bir sanat olan ve yoğun emek gerektiren tiyatro sanatında, prodüksiyonun önünde ve arkasında bulunan her kişinin döktüğü alın saygımdı bunun nedeni. İşte bu aşk ve tiyatrodur. Bu duygu için yüzyıllardır şiirler yazılmış, şarkılar bestelenmiş, filmler çekilmiş, kitaplarda bolca işlenmiştir. Çünkü aşk, evrenseldir. Herkes en az bir kere yakalanır bu hastalığa ama herkes için de farklıdır. Yaptınız mı … Tabii ki tartışılası bir tutum. Tamamen öznel bir seçim. Aşk da böyle değil midir? Olmayan bir ideal hali yüklediğimiz kişiyi, adeta bir hastalık gibi büyütürüz hayalimizde… ‘Nerden çıktı?’ demeyin!  Aşkın gücü diyelim … Aşk ele alındığında çok farklı bir kavramdır. Normalde 3 harften oluşur. ! ne kadar da kısa kelimeler. Tiyatro Ama kısa olduğu kadar acı ve mutluluk veren bir sözcüktür. Bunun kadar kısacık olup  ama söylendiği dakika, isminin geçtiği zaman veya kulağa geldiği anlarda hemen kişinin dikkatini çeker. İnsanın ruhunda tiyatro kadar his kıpırdatan başka şey olabilir mi? Kısacık olup uğrunda ölünmeye değer, sizi zevkten öldüren, insanı neredeyse yemekten içmekten kesecek kadar veya insanı deli divane eden bir sözcük olabilir mi? Eğer aşk kelimesi normal bir sözcük  değil mi? olsa  yaşanan gerçekliklerini  anlatmasaydı bizi bu kadar ilgilendiren bir şey olur muydu  Aşk her toplumda farklı şekillerde yaşanır.  Ve yine ‘Yazmadığın oyun ile ne ilgisi var?’ demeyin! Bu biraz da nostalji duygusuyla koşa koşa gittiğim bir oyundan, müthiş bir hayal kırıklığıyla çıktım. Kendine yatırım yapmış bir oyuncuyla, sahne çıkıyor olmakla yetinen bir oyuncuyu ayırır sahne ışıkları… Tiyatro aşkının uykusundan uyanıverir seyirci! Sonda yazdıklarımı birini başta yazayım Aşkınızı, sahnenizi ‘Ben diyen oyuncudan koruyun! Bakmayın  tarihçesine… Orta çağın mucize hikayelerinin , düşkün cahil insanları tarafından üretilen birçok karmaşık öyküsü olmakla birlikte ‘St Valentine’s Day’ günümüzde anlamını çoktan yitirmiş halde… 1920’lerde başlayan ticari yolculuğunu dolu dizgin sürdürüyor. Anlamı başka yerde arayın. Bir markanın internet sitesinin sosyal medya yöneticisi yazmış ‘İngilizce tabiriyle Valentine’s Day olarak bilinir.’ Acaba  tarafınızdan ne kadar bilinir? ‘Tabiriyle’ deyişi bir yorumlama belirtir. Dil  anlatımı kuvvetlendiren bir yorumu ifade eder.  ‘İngilizce tabiri’ diye bir Türkçe olmaz! Bir başka markanın internet sitesi, yazılmış ‘bir çeşit aşk mektubu’ndan bahsediyor. Yok artık! Dil bir aşktır. Tiyatro da  bir aşktır! Aşk da cesurdur Bazen duyguları paylaşılmak  neler hissettiğini açıklamak zordur. Hele de bu duyguların kaynağından  aşk ise...  ister platonik ister karşılıklı olsun aşk yaşayanlar için duygularını ifade etmeye yardımcı olan güzel aşk ? Gelelim tiyatro sahnesinde gördüğümüz drumları Tutamadım kendimi yazdım!  tiyatro eğitimi ve tiyatro kalitesi yazık ki her geçen gün geriye doğru gidiyor tiyatrolar yükselen maliyetlerinin nedeniyle yaşamak için kimi zaman deneyimli bir başrol oyuncusunun yanına sahneyi fiziğiyle dolduracak, ağzı laf yapan üç dört  oyuncuya  ekleyerek prodüksiyon yapmaya yöneliyorlar. Her köşe  belki çıkmaz sokak gibi değil mi ? başında tiyatro dersleri veren kurslar var. Eğitim içeriklerinin her zaman  kendinden menkul. Nasıl düzenlendiğinin neye göre sertifika veren verdiğini   olmayan bu –iyi niyetli olsa da yetersiz  ‘Ben tiyatrocu oldum’ diye mezun olan insanlar var. Tabii ki kastımız sözgelimi Müjdat Gezen Sanat Merkezi gibi bu işin ülkemizdeki yüz akı eğitim kurumları değil mi sizce deyim yerindeyse derme çatma, oyunculuk aşkı olan insanların heveslerini sömüren yapılardan bahsediyoruz. Tiyatronun  sanatı aşktır ! Her aşk gibi tutkuludur ve aşk! Aşk da kendi arasında tutkuludur?  Tiyatro olmak, sosyal medyada 1000.000 takipçi ‘kasmak’ için oyuncunun  olunmaz. Hayatanın dair, insana dair söyleyecek şeyleri, bu konuda bir derdi olan tutkulu ve sevgi aşıkların sanatıdır tiyatro! O aşkın  tiyatronun tarihiyle, mitolojiyle, müzikle, felsefe  sesle-nefesle, beden estetiğiyle-mimle, insan psikolojisiyle, toplumun sosyal psikolojisiyle yatıp kalkmayı gerektirir. Oyuncunun  her gün çalışır. Her gün okur , araştırır görür Beden yalan söylemez. Göz görür  Sahnedeki mizanseni neden yaptığını bilmeyen oyunculuklar izledik. Jest ve mimiklerin neye hizmet ettiğinin farkında olmayan oyuncu olur mu? Sizce böyle midir? Beş yaşındaki çocuğa ‘Çirkin ol’ dersin, yüzünü buruşturur, gülersin. Ama sahnede kötü adamı canlandırmak için aynı mimiği  jest suratına taşıyan oyuncu, çok rahatsız edici bir durum yaratır. Bir karakter değişir, dönüşür sahnede  farklı insana bürünür… Fakat bu çizgi filmdeki gibi  hop  tonton’ diye olmaz. değitirir Sahneye yıllarını vermiş, o saygıdeğer hanımefendi sanatçımızı çıkarsanız sahneden, neredeyse oyunun dekoru bile toz toprak kaldırarak çökecek. Öyle değil mi? Vakıf  üniversitelerin sahne sanatları bölümleri, pandemiden bu yana aynı eğitim kadrosunu iki yıl üst üste koruyamıyor. Öyle değerli sanatçılara da   eğitmen ücretleri teklif ediliyor ki, insan üzülüyor! O üniversitenin bölüm  ve tiyatro merkezleri , eğitmenleri birlikte eğitim içeriği hazırlamak konusunda çalışabiliyor mu? Holistik, bütüncül  içeriği; güncel gelişmeleri ve kuşak farklılıklarını da dikkate alarak yapılanılıyor mu? Olmuyor mu İyisi mi siz aşkınızı felaketinden koruyup, sevginizi baş tacı yapın. Bu ülkenin  gerçek  tiyatro sanatçıları da oyuncuları da yetiştirecek, hakiki eğitim kurumları oluşturacak temelleri atılsın Cesur ve aşk ve sanat Aşk ve tiyatro Aşk cüretkardır Hasan Ali Çölük