Seçim ve Siyaset ile Kurumlar ve Kanunlar 8

Seçim ve Siyaset ile Kurumlar ve Kanunlar 8 SEÇİM SİSTEMİ ÖZELLİKLERİ                 Bu güne kadar Türkiye’de uygulanan siyaset, ortak akla dayanan bir siyaset değil, lider merkezli bir siyaset uygulanmıştır. Seçmen olarak siyasi partinin ilkeleri, programı, dış siyasetteki söylemleri, ülkenin sorunları ile ilgili söylem ve çözüm yolları, ekonomi programı gibi konular ile ilgilenen olmamış, siyasal parti liderinin ne dediğine ve söylemlerine bakılarak oy kullanılmıştır. Hatta öyle ki oy kullanırken, siyasi parti liderinin yakışıklılığı bile bazen o partiye oy vermek için yeterli neden olmuştur. Durum böyle olunca partilerin liderleri partiyi, kendileri varsa var oldukları, olmazsa olmayacakları konumuna sokmuş ve lider merkezli bir siyaset izlenmiştir. O kadar ki kendileri giderse ülkenin çökeceğine inanan siyasiler türemiştir. Kısacası tüm siyasi partilerin programları, seçmenlerin büyük çoğunluğunun nezdinde oy kullanırken dikkate alınmamıştır. Bu nedenle her şeyden önce siyasi partiler lider sultasından kurtarılmalı, lider değil sistem merkezli, demokratik, delege ve üye katılımcı, çoğulcu bir sistem getirilmelidir. Çoğulculuğu dikkate almayan, çoğunlukçu davranan bir parlamento ve siyaset, diktatörlüğe giden yolu açmak demektir. Önceki yazılarımda belirttiğim gibi siyasilerin siyaseti, her şeyden önce akla, adalete, ahlaka ve millete hizmete dayanmalıdır. Bunlardan yoksun bir siyaset uygulayan siyasetçiden, yılan kaçar gibi kaçılmalıdır. Kuvvetler ayrılığı kesin çizgilerle belirlenmiş Demokratik, Hukuk, Laik ve Çoğulcu bir sistem oluşturulmalıdır. İyi de bunları nasıl yapacağız diyenleri duyar gibiyim. Lütfen okumaya devam edin. Milletvekili seçimleri dört yılda bir yapılmalı ve zorunlu olmadıkça erken seçim uygulanmamalıdır. Tek parti iktidarı yerine koalisyon iktidarları kültürü oluşturulmalıdır. (Koalisyonu duyunca hemen heyecanlanmayın. Bu da olur mu nereden çıktı demeyin.) Cumhuriyet tarihimizde, tek parti ve koalisyon hükümetlerinin ekonomik ve siyasi başarıları kıyaslandığında hemen hemen aynı olduğu görülecektir. Yirmi sekiz üyeli Avrupa Birliği ülkelerinin yirmi üçü koalisyon hükümetleri ile yönetiliyor. Avustralya, Brezilya ve Şili gibi ülkeler de koalisyon ile yönetiliyor. Koalisyon hükümetlerindeki başarılar, tek parti başarılarından aşağı değildir. Ekonomik büyüme oranları aynıdır. Alınacak ilave önlemler ile koalisyon hükümetlerinin başarısı daha çok artırılabilir. Ayrıca koalisyon hükümetlerinin milletin ortak yaşama kültürünü geliştirdiği, katılını ve kaşı tarafa saygıyı artırdığı unutulmamalıdır. Her partinin, her bölgeye ait üyeleri ve delegeleri olmalı, (delege sayısı için alt sınır olmalı) her bölge milletvekili için ön seçimle üç aday çıkarmalı, biri mutlaka bayan olmalıdır. Seçimlerde hem partiye hem de o partinin üç adayından birine oy kullanılmalıdır. Milletvekili sayısı seksen ila yüz bin seçmene bir vekil oranı uygulanmalıdır. Bu da yaklaşık altı yüz milletvekiline karşılık gelir. Her bir seçim bölgesi için bir adet Milletvekili çıkarılmalıdır. Seçim bölgelerinin sınırları ve Milletvekilleri sayısı buna göre ve Yüksek Seçim Kurulunca belirlenmelidir. Seçimlerde, İKİ TURLU DAR BÖLGE SEÇİM SİSTEMİ uygulanmalıdır. Kendi bölgesinde ilk turdaki seçimde en az %50+1 oy alan partinin adaylarından birinin de %34+1 alması durumunda Milletvekilliği kesinleşmelidir. Bu bölgede ikinci tur seçim düzenlenmemelidir. Birinci turda hiçbir partinin %50+1 i geçememesi durumunda en yüksek oy alan ilk üç parti ikinci tur seçimlerine katılmalıdır. Bu durumda partileri %50+1 geçemediği halde adaylardan %50+1 i geçen adaylar ikinci tura o partiden tek aday olarak katılmalıdırlar. Bir hafta ara ile düzenlenecek seçimlerde seçim sonuçları ikinci tur sonunda kesinleşmelidir.  Parti genel merkezine Milletvekili sayısının %5 i kadar kontenjan aday gösterme hakkı verilmeli. Altı yüz milletvekili üzerinden otuz adet kontenjan olmalıdır. Kontenjan aday gösterilen bölgeden tek aday olarak seçimlere girmelidir. Milletvekilleri en fazla üç kez seçilmelidir. Milletvekili olmak için en az dört yıllık Üniversite mezunu olmalıdır. Oy kullanmak bilgisayarlı sistemle olmalı, kamera kaydı, fotoğraf, kimlik, parmak ve göz taraması gibi yöntemler ile oy tekrarı güvene alınmalıdır. Bilgisayarlı sistem kurulamıyorsa, oy pusulaları seçmen sayısından fazla basılmamalı ve seçim boyası kullanılmalıdır. Her sandığa özel numaralı sandık ve oy mührü yapılmalıdır. Bağımsız ve sivil, seçim gözlem oluşumlarına izin verilmelidir. Referandum kabul oy oranı %51+1 veya %55+1 olmalıdır. (Türkiye’de seçimlere katılma oranlarının ortalaması %82 dir. Bu da demek oluyor ki seçmenlerin %18 i yani elli beş milyon üç yüz yirmi bin seçmenden, on milyon seçmenin iradesi sandığa yansımıyor.) Bir partinin tek başına iktidar olabilmesi için kayıtlı seçmen sayısının en az %55+1 oy çokluğu, koalisyon hükümetinin kurulabilmesi için Milletvekillerinin %50+1 i aranmalıdır. Seçim barajı %0 olmalıdır. Seçimlerden sonra 70 gün içinde hükümet kurulamaz ise tüm seçilmiş Milletvekillerinin, vekillikleri ve hakları düşmeli ve tekrar aday olamamalılar. Bu kural değiştirilememeli. Cumhurbaşkanı en çok oy alan siyasi parti başkanından başlayarak sırası ile en az üç siyasi partiye görev vermelidir. Buna rağmen hükümet kurulamıyorsa dördüncü ve son kez meclisten bir milletvekilini hükümeti kurmakla görevlendirmelidir. On beş gün içinde hükümet kurulamıyorsa, Cumhurbaşkanı meclisi lağvedip seçimlere gidilmelidir. Bu durumda meclisteki tüm milletvekillerinin siyasi ve ekonomik hakları iptal edilmelidir. Bir partinin Genel ve Yerel seçime katılabilmesi için seçim tarihinden en az iki ay öncesinde, en az elli ilde ve bu illerin en az 1/2 ilçesinde teşkilatlanmış ve ilk genel kongresini yapmış olması şartı aranmalıdır. %3 ün altında oy almış partiler, bir daha ki seçime en az bir parti ile ittifak yaparak girebilmeli. Başka bir partiye geçiş yasaklanmalı, geçenin Milletvekilliği otomatik düşmelidir. Partisinden istifa eden bağımsız kalmalı, başka partiye geçiş olmamalıdır. Anayasa değişikliği, Seçim sistemi ve Milletvekili haklarına yönelik değişiklikler meclisin 5/4 çoğunluğu ve referandumla (%55+1) yapılmalıdır. Bu tür referandumlara başka kanun maddeleri eklenmemelidir. Kamu görevinden istifa ederek herhangi bir partiden aday olanlar tekrar kamu görevine dönememeliler. Seçim mitingleri ve seçim konuşmaları ulusal ve yerel televizyonlardan yayınlanmalı. Seçimlerde liderlerin canlı yayınlarda tartışmaları mecburi olmalı ve kanuna bağlanmalıdır. Milletvekili maaşları asgari ücrete endekslenmeli. Milletvekili maaşı asgari ücretin beş katından fazla olmamalıdır. Tüm ödenekler bir maaştan fazla olmamalıdır.  Bu oran değiştirilemez. En az iki dönem (sekiz yıl) Milletvekilliği yapan Milletvekili emeklisi olabilmeli bu süre düşürülmemeli. Emekli Milletvekili maaşı asgari ücretin üç katını geçemez. (ek ödenekler ½ asgari ücreti geçemez.) Bu oran değiştirilemez. Oy kullanma yaşı on sekizden gün almış, doksan bir yaşından gün almamış, Milletvekili seçilme yaşı otuz yaşından gün almış – yetmiş üç yaşından gün almamış olmalıdır. Milletvekili dokunulmazlığı sadece kürsü ve fikir dokunulmazlığı ile sınırlı olmalıdır. Yüz kızartıcı ve terör suçlarından hüküm giyenler, yargılaması devam edenler, (Cinsel suç, taciz, çocuk suçu, kadına karşı işlenen ahlaki suçlar, hırsızlık, vergi kaçakçılığı suçlarından, cezasını çekmiş ve ya affedilmiş olsalar bile) Milletvekili adayı olamaz, seçilemez, seçilseler bile Milletvekilliği düşmelidir. Silahlı terörü, teröristi öven, Laikliğe bağlı olmayan (eylem ve söylemleri ile) aday olamaz, bu fiili işleyenlerin vekilliği düşürülür. Cezaevlerindeki hükümlü ve tutuklular oy kullanamaz, hükümlüler aday olamaz. Yurt dışında ikamet edenler, aday olamaz oy kullanamazlar. Yurt dışı oy hakkı tamamen kaldırılmalıdır. Oy kullanabilmek için (ilk seçimde en az ilkokul, sonraki seçimde en az ortaokul ve sonraki seçimlerde) en az Lise mezunu şartı aranmalıdır. Seçimlerde oy kullanma mecburiyeti getirilmeli, kullanmayanlara affedilmeksizin bir ay hapis ya da bir asgari ücret, ceza olarak verilmeli. (Mazereti Raporlular hariç) Torba yasa tarzı toplu ve birbiri ile ilgisiz kanun çıkarılmamalıdır. İyi güzel de kardeşim, bu söylediklerin doğru olmasına doğru da bunları kim yapacak diyenler var galiba. Eğer, insan olarak, vatandaş olarak, seçmen olarak bizler Demokrasiyi, Laikliği, Cumhuriyeti, ekonomik kalkınmayı, insanca ve uygarca kanunları ve yönetilmeyi kendimize layık görmüyorsak ve bu konuda ısrarcı olmuyorsak, haklarımızı aramıyorsak elbette yapacak birileri olmayacaktır. Boşuna “ağlamayan bebeğe emzik vermezler” dememişler. Israrla istemeye devam edeceğiz. Aydınlarımızla, medyamızla, fert fert, bölge milletvekillerine, partilere ve genel başkanlara mail atarak, yüz yüze söyleyerek istemeye devam edeceğiz. Devletin millet için olduğu ilkesine inanıyorsak bunu yapmak ve başarmak zorundayız. Demokrasi bilinçli ve eğitimli seçmenler sistemidir. Gelecek Yazımda Kurumları ele almak üzere, Sağlık ve sevgi ile kalın. Talha Kumcu Seçim ve Siyaset ile Kurumlar ve Kanunlar 7