Gönlümün Hicretini Gönlüne Sayıyorum

Gökçe Şahin köşe yazısı, Gönlümün hicreti

Duyuyor musun gecenin sessizliğinde ki karanlığı, soğuğu, kimsesizliği, çaresizliği... Ben duyurum geceyi.. iliklerime kadar hissediyorum... Elimi kalbime götürüp derin bir nefes alıp sevgilinin sevgisizliğini sessizliğini çekerken içime... Gücümün tükendiğini hissediyorum.. Ne kadar kapı varsa, keyfe meyleden kapatıyorum... Biliyorum her gidişin bir sebebi vardır... Senin gidişinin bile... Kabullenmeye çalışıyorum... Seven bir kadının duygusallığı var üzerimde... Susuyorum... Ve yüreğime kocaman harflerle not düşüyorum.. "Sabret gönül "...diye.. Biliyor musun sanki sen dün gitmiş bense binlerce yıldır özlüyor gibiyim... Sen gidince dertleşebileceğim bir tek yağmur kaldı... Eylül yağmuru... Ne de olsa aşkımıza şahit olandı... Ama sanırım beni dinleye dinleye o da kaldıramıyor bu acıyı.. Gözlerimde ki hüznü satır satır okuyup.. Döküp duruyor odama damlalarını... Solumu sana.. Seni Rabbime emanet edip duaya duruyorum... Tertemiz severken seni bembeyaz kağıtlara yazıyorum sevgimi.. Ve duamı üflüyorum şehrine vursun diye... Derinden ta derinden bir sızı kaplıyor yüreğimi.. Kelimeler susuyor... Gönlümün hicretini gönlüne sayıyorum.. Bir gün uzakları yakın eder gelirsen görürsün beni neylemiş aşkın.. Bu sensizlik bu nefessizlik neylemiş... İşte o zaman görürsün aşk neymiş ve neylemiş seveni.. Şimdi hangi satır can bulsun sensiz bu gecede... Kaç kez yağmursuz ıslansın kelimeler adını yazarken... Ve kokun ömrümden kaç ömür götürsün bu sensiz gecelerde... Hangi gün, hangi günahın bedeliydin de gittin.. Bilmiyorum... Göz görmeyince kalp unutur sanıyorlar... Unutulmuyor sevdiğim... Bu kalp her geçen gün biraz daha hatırlıyor... Bir gün gittiğin o uzaklardan dönecekmişsin gibi bekliyor yüreğim yüreğini.... Çık gel Sevdiğim.... Gökçe Şahin